Bouwfoutje?

Coaches en leermeesters

Mijn oom en leermeester (geen coach!) had binnen het familiebedrijf de naam dat hij altijd op de bouw verscheen op het moment dat er geknoeid werd. En hoewel het adagium onder de werknemers was: "Wij zijn knoeien gewend" heerste er toch een zekere spanning op het moment dat de heren aan het knoeien gingen. Ik heb wel eens meegemaakt dat er een leerling naar buiten werd gestuurd om op de uitkijk te gaan staan en te waarschuwen of oomlief aan kwam rijden in zijn aannemers-auto.
Hem werd dus een zesde zintuig toegedicht. Je kunt erover twisten of dit soort observaties klopt. Meestal is het zo dat er genoeg geknoeid wordt zonder dat iemand het ziet. En die keren dat je betrapt wordt, worden dan in het geheugen opgeslagen. Aan de andere kant weet iemand met ervaring uiteraard welke details lastig uitvoerbaar zijn en derhalve in aanmerking komen voor een minder gecompliceerde knoei-ingreep. Een leermeester zegt dan: Dat doe je niet goed, dat moet beter. Terwijl een coach zegt:..........(dat zou ik eigenlijk niet weten).

God zegen de greep

Zelf loop ik ook al weer een paar jaar rond in het vak. Dus krijg ook ik regelmatig te horen van mijn personeel dat ik nét op het verkeerde moment de bouwplaats betreed. In tegenstelling tot mijn oom werk ik vaak ook zelf mee en moet daardoor regelmatig de aanvechting onderdrukking om te knoeien. Het is een beetje de 80/20 regel. Goed is goed genoeg, maar soms wéét je dat het eigenlijk net niet goed genoeg is. 79 of lager.
Zo ook bij een detail van het huisje wat Joep en ik en de rest hebben gemaakt. Er was één aansluiting met de grond (dat heb je als je half ondergronds bouws, aansluitingen met de grond) waarvan ik toen ik er mee bezig was dacht: Dit zit niet helemaal lekker. Die balen lagen te dicht bij de grond, bovendien waren het balen die een beetje nat waren geworden tijdens het transport. Eigenlijk zou ik.........Maar niet dus. Ik had haast, het goede materiaal om het béter te doen niet direct voor handen. God zegen de greep.

Stank

Franka is overgevoelig voor bepaalde luchtjes. Rioolgerelateerd om het met grove pennestreken te omschrijven. Nu dus ook. Als we de deuren van Joep's huis een nachtje dichtlaten (er is -nog- geen mechanische ventilatie) ruikt zij bij binnenkomst een onaangename geur. Het stinkt! Joep en ik ruiken ook wel vaagjes iets wat niet helemaal fris is, maar niet meer dan dat. Alsof je na de ochtendplas nog even teruggaat naar je bed. Niet helemaal fris, maar stinken?
Hoe dan ook, dat brengt ons tot het vermoeden dat er toch wat stro is dat -licht, zou ik zeggen- aan het rotten is. Volgens Joep, die zojuist een geur-onderzoekje heeft gedaan, is het het sterkst aanwezig in een bepaalde hoek van het gebouw. Je raadt het al. Mijn hoekje. Zou zomaar een bouwfout kunnen blijken te zjn.

Oplossing

Nu is dat hele gebouwtje van Joep een experiment. Er hoeft niemand permanent in te wonen en de oplossing voor het vermoedelijke foutje is vrij eenvoudig. Balen eruit, de aansluiting met de grond met niet rotgevoelig materiaal maken tot een fatsoenlijke afstand van die grond en indien nodig een paar nieuwe balen erin.
Toch ga ik het niet doen, voorlopig. In de eerste plaats hebben we pas een paar dagen geleden in die zone de afwatering eindelijk goed in orde gemaakt. Dus het zou zomaar kunnen dat nu de vochthuishouding is verbeterd en de hele constructie langzaam het bouwvocht aan het kwijtraken is, het rotten stopt.
Eerst maar eens de winter afwachten, zeg ik.

Dan sturen we Franka in het voorjaar nog eens die kant op.

Terug naar de website