Rosa, de eigenaresse van de amandelgaard waar ik bezig ben, is bang dat een constructie van stro ratten aantrekt. Hoe zij daar bijkomt? Naar het schijnt kent zij één of twee verhalen van mensen die iets met stro hebben gebouwd waarna die constructie is "opgegeten" door de ratten. En dat is onprettig natuurlijk.
Nu ken ik in ieder geval één van die twee woningen. Die wordt gebruikt door een gezin die vallen binnen de groep die hier met "rasta's" wordt omschreven. Het zijn inderdaad meestal mensen die een rasta-kapsel hebben, maar dat hoeft niet. Honden hebben ze meestal ook, liefst van die lekkere grote.
Ze zijn vrijwel allemaal afkomstig uit de agglomeratie van Barcelona en hier naartoe gekomen voor de vrijheid. Net als wij een beetje, maar er is toch een verschil. Ten eerste hebben wij geen huisdieren. Ten tweede, ik heb heel wat van die jongens en één meisje aan het werk gehad, zijn het blowers, dat hoort er ook bij. Net zoals Rosa trouwens. Ten derde hebben ze meestal een stelletje piercings door hun neus, tong, wenkbrauwen en oren, verder kan ik het niet zien. En dat al heel lang, nog voordat piercings en tatoeage mainstream werden. Uiterlijk zijn er zeker verschillen met ons.
Innerlijk ook. In ons dorp hebben we altijd wel een aantal rasta's wonen. Tegenwoordig gelukkig wat minder, en dat zeg ik vanwege de hondestront. Gedurende de hoogtijdagen van de rasta-invasie in Berrós, waren er zeker tien van die enorme beesten. Die, de boer had ook loslopende honden destijds, het toegangspad van ons huis gebruikten als overgangsgebied van hun respectieve territoria. Alsof je met Risk afspreekt een wissellandje in te stellen om geen grote legermachten te hoeven verliezen om een bonuskaart te kunnen krijgen.
Het gevolg laat zich raden. Het pad naar ons huis lag meestal bezaaid met enorme hoeveelheden hondestront. Dat is nu gelukkig voorbij. Maar als ik er iets van zei tegen mijn rasta-medewerkers die eigenaar van zo'n beest waren, zeiden ze doodleuk dat het gratis organische mest was. Meerdere malen heb ik overwogen de gratis mest voor ons huis te verzamelen en bij hun huis voor de voordeur achter te laten op een donkere avond. Dan heb je de volgende ochtend ruzie omdat je asociaal bent, dat wel.
Terugkomend op Rosa en de ratten, wat zegt Wiki?
De bruine rat was en is de oorzaak van veel overlast voor de mens. Dit heeft de mens echter ook voor een groot deel aan zichzelf te wijten. De bruine rat kan zich namelijk zo goed in de buurt van de mens handhaven, omdat die zijn afvalprobleem vaak niet netjes oplost(e). In een stad waar het riool was gemoderniseerd verdween het rattenprobleem grotendeels.
Smeerlappen trekken ratten aan staat daar eigenlijk. En dat is nou precies wat mijn punt is. Dat huis dat volgens Rosa door de ratten is verzwolgen wordt bewoond door een beetje viezige rasta's. Voorzover dat adjectief geen pleonasme is. Ze hebben uiteraard honden, ze hebben een aantal ezels en ik meen die man weleens te hebben horen zeggen dat hij zich niet doucht omdat dat de natuurlijke bescherming van de huid aantast.
En dieren met gif proberen te verwijderen is ook onnatuurlijk. Dat hebben wij gedaan toen wij ons huis kochten. In die vieze oude stal hadden wij ook wat ratten als medebewoners. Bleken gelukkig niet resistent.
Dus voor het huisje van Joep hebben wij géén anti-ratten scherm om het stro heen gemaakt. Maar Rosa stáát erop dat ratten niet in het stro kunnen komen. Mijn argument dat als ratten zo van stro houden al die reusachtige pakhuizen met stro dus Hamelen-achtige kolonies zouden moeten huisvesten is zaaien op een droge akker.
Ratten eten geen stro, want daar zit haast alleen maar koolstof in. En ze hebben eiwitten nodig. Wat ze wel doen is in stro en hooi nesten maken, lekker warm, om elders hun voedsel te vergaren. En dat is nu precies de reden dat wij op onze composthopen nooit vis,- en vleesresten gooien. Eiwit is dat.
Die strobalen die ik vorig jaar november heb achtergelaten in Riudecols zouden dus inmiddels vergeven moeten zijn van de ratten. Toch eens aan Rosa vragen.......
Terug naar de website
Geen opmerkingen:
Een reactie posten