woensdag 2 oktober 2013

Embedded energy, cradle to cradle en passivhaus: Duurzaam Bouwen?

Om te beginnen helpt het toe te geven dat ik bij tijden een chagrijn ben. Als ik bijvoorbeeld een interview lees met een strobouwer die bovendien een adviebureau runt en de volgende uitspraak lees:

 “Een simpel voorbeeld. Alleen al het vinden van PVC- vrije riolering kostte me een jaar. Uiteindelijk hebben we een meedenkende leverancier van polypropyleen (PP) gevonden. PP hoeft niet verlijmd te worden en is dus beter te recyclen. En zo loop je tegen meer lacunes aan. Veel alternatieve materialen hebben geen KOMO- keur of zijn razend duur.” 

schiet ik meteen in de primaire-agressie modus. De uitspraak werd een paar jaar geleden gedaan door iemand die zich bouwadviseur noemt. De oorzaak van mijn aanval van P-A zal ik toelichten. Het citaat doet mee aan de wedstrijd: "Hoeveel woorden heb ik nodig om drie onzinnige dingen te beweren." En heeft een goede kans op minstens een eervolle vermelding:
1)  Toen ik nog ik Nederland werkte heb ik in 1989/90 een project geleid waarin de riolering werd aangelegd mbv PP. Al heel lang voor die tijd werd er in de utiliteitsbouw gebruik gemaakt van (HD)PE. Ook zonder weekmakers.
PP werd in '88 en wordt nog steeds gefabriceerd door de wavin, en dyka sinds jaar en dag de absolute leiders op de markt voor rioleringssystemen in Europa. Dus één telefoontje naar de groothandel -als de plaatselijke Hubo het echt niet weet- of een serieus installatiebedrijf en het probleem was opgelost. Of ff Googelen. Maar nee, het kostte hem een (vol) "jaar (van zijn leven) en het geluk om een meedenkende leverancier te ontmoeten"!
2) PVC wordt al heel veel jaren gerecycled. Zowel Dyka als Wavin maken PVC-pijpen die voor een aanzienlijk deel van gerecycled materiaal worden gemaakt. Ze hebben er zelfs een DuurzaamBouwen produkt-certificaat voor.
3) Riolering wordt in de bouw vaak ingestort in beton. Als dat niet het geval is, is demontage en hergebruik makkelijker, maar het gaat niet vanzelf. Verlijmd of niet, je kunt het makkelijk doorzagen of knippen en demonteren als het bereikbaar is. Als het ingestort wordt in beton maakt het al helemaal niks uit. Beton wat bij de sloop vrijkomt wordt ook (grotendeels) hergebruikt. Ik weet niet of het kunsstof wordt gescheiden of mee gemalen. Maar als het wordt vermalen wordt het iig niet verbrand, want beton brandt niet.

 Zo'n adviseur hoef ik niet, en het roept bij mij sterke twijfels op of hij dan wél iets zinnigs over strobouw weet te zeggen waarin hij gespecialiseerd heet te zijn. Dat wilde ik even kwijt. Aangetekend zij wel dat hij wél gelijk heeft wat betreft zijn laatste opmerking. Veel ongecertificeerde materialen zijn idd duur. Misschien moet er eerst geld verdiend worden om de keuringskosten te betalen? Who knows.

Het idee achter het schrijven van deze aflevering was dat ik mijn opvatting over begrippen als duurzaam bouwen probeer te verhelderen, al was het maar voor mezelf. Dat wilde ik aanvankelijk doen door te kijken naar opvattingen die ik zoal aantref in bestaande eco-kerkjes en daar mijn Gezond Verstand Benadering tegenover te zetten.
Of dat ook ergens goed voor is? Behalve wat onsamenhangend gekanker over allerlei -in mijn opvatting- onnozels wat ik onderweg tegenkom? Zo moeilijk is dat nl. ook niet, het web afstruinen op dom gekakel en daar eens lekker  op afgeven. Als ik de comment-page van welk willekeurig dagblad opensla, kom ik genoeg onzinnig commentaar tegen. Er lopen al zoveel mensen rond wiens lotsbestemming het lijkt te zijn om af te geven op anderen. Moet ik mij in dat rijtje scharen?
En, welk nut heeft het als die anderhalve lezer en een paardekop van dit blog nou net mijn briljante commentaren tot zich neemt? Weinig, ik zal het antwoord zelf maar geven.Twijfel en zelfspot alom, je ziet het.

Dus nee, in tweede instantie ga ik het anders aanpakken. De GVB-kerk wordt nog voordat zij goed en wel is opgericht meteen weer bijgezet in het mausoleum van het vergeten gedachtengoed. Voorzover ik een geloof wil aanhangen en uitdragen denk ik dat ik mij als prediker van het Duurzaam Bouwen in laat huren. De NIBE (Nederlands Instiuuut voor Bouwbiologie en Ecologie) heeft een aantal keurmerken ontwikkeld, onder andere het zogenaamde Dubokeur® voor zowel bouwmaterialen als complete gebouwen wat mij zeer aanspreekt. Al was het maar omdat het uitgaat van de BIG-aanpak (voor grootschalige problemen grootschalige oplossingen) die ik in een ander verband heb genoemd.

Mijn kracht ligt toch meer in het schrijven van leuke commentaren, zeggen mijn lezers.... Dus ik neem wel de vrijheid om als een soort katharsis af & toe een stukje te maken waarin ik zal verhalen over een aanval van primaire agressie en waardoor die werd opgewekt.
Dat is dan voor mijn vermaak- schrijven is leuk. En naar ik hoop voor het vermaak van een enkele lezer.

Is het huis waarin jij woont een beetje duurzaam? Check het hier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten