vrijdag 20 september 2013

Crowdfunding 1: De achtergrond

Op termijn wil ik meerdere strohuizen op meerdere locaties gaan bouwen. Voorlopig begin ik met ééntje, ik ben in gesprek met eigenaren van percelen op andere plekken. Hoewel ik ervan uitga dat ik mijn huisje zeer goedkoop kan realiseren, kost bouwen geld. De inkomsten, zo gaat dat nu eenmaal, komen pas later. Ik heb dus een financieringsprobleem.
De financiering wil ik verzorgen door middel van crowdfunding, om de volgende redenen:
- Wij hoeven geen privékapitaal aan te spreken. In tijden van drie kinderen die (gaan) studeren is dat zeer welkom;
- Geld lenen bij de bank is op dit moment in Spanje niet zo erg makkelijk;
- Crowdfunding is -als het goed is- een vehikel om bekendheid te verwerven, wat zowel als we straks willen gaan verhuren als wanneer ik het concept elders wil gaan bouwen belangrijk is.

Toen wij in 1994 aan ons Spaanse avontuur begonnen, hebben wij een crowdfunding opgezet avant-la-lettre. Destijds hebben wij van familie & vrienden geld geleend, netjes terugbetaald ook, om onze verbouwing te kunnen financieren.
Het is ons goed bevallen. Zonder de leningen die wij toentertijd hebben afgesloten (fl. 100.000 ongeveer) zouden wij hier nu niet wonen en werken.
Deze ervaring geeft voldoende vertrouwen om het project wat ik nu wil beginnen opnieuw op een vergelijkbare manier te (proberen te) financieren.

Het plan van 1994 voldeed niet helemaal aan de volgende definitie:

“Crowdfunding representeert de mogelijkheid om voor een bepaald project via een open oproep - met behulp van het internet - een vooraf bepaalde hoeveelheid financiële middelen te vergaren van een ongedefinieerd (en groot) netwerk van mensen, in ruil voor een immateriële, dan wel materiële beloning.”

Maar ja, hoe kon dat ook, als het begrip pas 10 jaar later werd uitgevonden en internet amper bestond, om van de sociale media maar helemaal te zwijgen?
Er bestaan anno 2013 een aantal crowdfunding platforms.Dat heeft in theorie zijn voordelen, ik noem er een paar:
- toetsing van de plannen door een deskundige onafhankelijke partij;
- grotere reikwijdte;
- financiële transacties via derdenrekening.

Maar ook nadelen:
- je betaalt als lener een succes-fee, minimaal  5% van het geleende bedrag;
- je betaalt administratiekosten;
- je moet precies aan de voorwaarden voldoen van het betreffende platform (bijvoorbeeld gevestigd zijn in Nederland).

Vooralsnog denk ik dat in ons geval de nadelen groter zijn dan de voordelen. De som van succes-fee en afhandelingskosten is samen snel 7% van het geleende bedrag. Dat komt bovenop de kosten die ik voor zal stellen als tegenprestatie. Of, dat zou ook kunnen, geeft ruimte om de tegenprestatie die ik wil leveren te vergroten.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten